Çarşamba, Temmuz 04, 2007

resim.kayıt.

Bir de geçmişteki kendine üzülürsün işte, eski fotoğraflarda kendini görürsün; mendil satan çocuk görmüş gibi için burkulur. "Neler düşünüyordum o zamanlar" dersin, "Nelere üzülüyormuşum be!"... Neler ümit ettiğini de düşünürsün, o tarihte ümit ettiğin çok şeyin olup olmadığı bellidir artık, çoğu da olmamıştır zaten. Ona da üzülürsün.

Fotoğraftaki sen, aradan geçen zamanda olan biteni görmemiş, daha mutlu bir sendir. En azından, mutlu olması gereken, öyle olmasını dilediğin sendir. Öyle olmayışına da üzülürsün. Üzülme... Buraya bir resim koyuyorum bak, iyiyim hem, üzülme. Daha çok üzecekler seni de, beni de. Şimdi değil. Ağlama. Tamam.

Hiç yorum yok: